ประเทศไทยกับโควิดที่หนักหน่วง

เป็นช่วงเวลาช่วงอายุที่ถือว่าหนักสุดแบบเงียบๆ บนความรู้สึกที่รับรู้ได้ว่าไม่แน่ไม่นอนจริงๆ สำหรับประเทศชาติไทยในวันนี้ หันไปทางไหนก็มีแต่ความเร่งรีบที่ดูจะมึนงงของผู้คนในทุกอาชีพ ต่างคนต่างรู้ดีว่าการบริหารจัดการบ้านเมืองมันโกลาหนจริงๆ บ้างก็อยากไปอยู่ต่างประเทศ แต่ทางกลับกันบางคนต้องใช้คำว่า “รอวันตาย” “ไม่ตายก็เหมือนตาย” .. โควิดซีซั่นนี้ แย่ครับ แย่ทุกอย่าง แทบไม่ออกไปไหน และก็แทบจะไม่ไหว แต่ใจมันยังบอกว่าต้องผ่านไปให้ได้ ดูทีวีเริ่มมีข่าวฆ่าตัวตาย และที่น่าเศร้าใจ คนที่ฆ่าตัวตายคือบุคลากรทางการแพทย์ พยาบาล .. โหดร้ายจริงๆ ผู้นำประเทศก็แบบว่า ทำเป็นไม่รู้ร้อนหนาว บางทีคำว่าทำดีที่สุดแล้ว มันใช้ไม่ได้กับการบริหารประเทศมั้ย ..